سلام

نازنين آمدو دستي به دل ما زدو رفت

پرده ي خلوت اين غمكده بالا زدو رفت

كنج تنهائي مارا به خيالي خوش كرد

خواب خورشيد به چشم شب يلدا زدو رفت

درد بي عشقي ما ديد و دريغش آمد

آتش شوق درين جان شكيبا زدو رفت

خرمن سوخته ي ما به چه كارش مي خورد

كه چو برق آمد و در خشك و تر ما زدو رفت

رفت و از گريه ي توفاني ام انديشه نكرد

چه دلي داشت خدايا كه به دريا زدو رفت